CD-RECENSIE LUCKY
Roosbeef is terug en klinkt op haar vierde album meer dan ooit als een band ★★★★☆
Twee jaar woonde Roos Rebergen in Kentucky, maar liedjes schreef ze er nauwelijks. Ze vond het moeilijk om ver weg te wonen en zo te horen viel haar prille moederschap ook niet altijd mee: ‘Je ogen, ze smeken, maar mijn vingers zijn dood/ Ik kan de liefde niet geven die je is beloofd.’ (uit Baby, ik kom eraan).
Pas toen ze in 2019 terugkeerde naar haar aangenomen thuisstad Antwerpen kwamen er liedjes waarin haar Amerikaanse ervaringen soms een uitweg vonden. Lucky is het eerste album van Roosbeef sinds Kalf (2015) en het vierde in totaal.
Op Lucky zetten zich twee processen voort die op de eerste drie albums ook al waarneembaar waren. Eén: Rebergen gaat steeds zelfbewuster zingen. Sensueler. Doeltreffender. Twee: Roosbeef klinkt steeds nadrukkelijker als een band. Een geheel.
Die band is, de Nederlandse frontvrouw daargelaten, een Vlaamse supergroep: Tim Van Oosten en Tom Pintens deden al langer mee, Pascal Deweze (Metal Molly, Sukilove) is erbij gekomen en nam meteen ook de productie voor zijn rekening. Deweze is belangrijk geweest; geen Roosbeef-album klonk zo rijk als Lucky.
Bron: de Volkskrant - Menno Pot
Kaarten bestellen via https://roosbeef.nl/tour/
Foto: © Felix Baumsteiger